چقدر سخته نداشتنه هدف ! و همونقدر که نداشتنش سخته داشتنش شیرینه. واقعا هیچکی نمی تونه اینو انکار کنه که - بدون هدف نمیشه زندگی کرد- هدف معنای زندگیه. یا به نظرم میشه گفت هدف خود خود زندگیه . خیلی قشنگه که شبا از شوق رسیدن به هدف خوابت نبره. صبحا از ذوق رسیدن بهش از همیشه زودتر خود به خود بیدار بشی. ناراحت که میشی و فکرت میره سمت هدف قشنگت خود به خود ناراحتیت منهدم میشه و جز تلی از خاکستر که باد خیالات میبرتشون چیزی باقی نمیمونه.

یه صابون ضد لک و ضد جوش گرفتم روزی دوبار باید باهاش صورت شسته بشه. اونروز بردمش حموم پایان حموم کردنم صورتمو باهاش شستم و اومدم بیرون دیگه باخودم ورنداشتم بیارمش بیرون. حالا از طرفی صابون تو حموم ما سفیده این صابون ضدلکم نارنجیه (البته یه طوریه انگار رنگ نارنجی کثیف شده باشه) . مامانم فک کرده این صابون سفیدس کثیف شده با لیف افتاده به جونش کلی سابیده بعد دیده نه بابا درست بشو نیست سفید نمیشه قیدشو زده گذاشته کنار از حموم اومد بیرون و خلاصه قضیه رو گفت .

توی این مرحله زندگیم مثل چندی پیش یه نبرد عقل و احساس اساسی شکل گرفته که انتخاب هرکدومشون زندگیمو زمین تا اسمون با دیگری متفاوت میکنه. یادمه کلاس نهم که تموم شد نبرد عقل و احساسم سر این بود که برم هنر بخونم و هنرمند بشم یا تجربی بخونمو پرستار بشم؟ خلاصه اینقد در گوشم خوندن که رضایت دادم تجربی بخونم. حالا که به گذشته نگاه میکنم میبینم اگه هنر میخوندم الان به احتمال زیاد پشیمون میشدم اما خب باید این نکتم مورد توجهمون باشه که ممکنم بود کلا مسیر زندگیم عوض

سلام دوستان امیدوارم حال دلتون خوب باشه اینقد از حال بد روزای کنکوریم نوشتم که واقعا وبم حال ادمو بد میکنه اما چه کنم که حال دلم خرابه و نمیتونم انرژی مثبت باشم دیروز 8مرداد99 اخرین روز کلاس ریاضیم با استاد محمدی بود. الان که دارم مینویسم اشک تو چشمام جمع شده کار ندارم که ادم احساساتیی منو خطاب کنید یا نه اما واقعا بغض سنگینی دارم. نزدیک 11 ماه من تک تک لحظه هام رو با یاد و یا حضور استاد عزیزم گذروندم راهنماییم میکردن کمکم میکردن و.

سلام عشقای من امروز خیلی خیلی خوشحالم. امروز اولین روز از دوست داشتنی ترین فصل ساله. فصلی که خورشید خانوم عشقش به ما رو با گرمای وجودش داد میزنه. باغ ها عشقشون رو با میوه های رنگارنگ و خوشمزه به ما نشون میدن. هوای دم عصری عشق تر از عشقه. صبحاشو که نگم براتوون. فصلی که گندم زارا موهای بلوندشونو با وزش باد شونه میزنن و درختا با هر وزش باد برامون دست ت میدن. فصلی که هرجای این وطن دوست داشتنی ما خودشو یه جور نشون میده.